Meidoorn

Geneeskracht van meidoorn

Meidoorn bevat de werkzame stoffen flavonoïden, oligomere procyanidinen (OPC), c-glycosiden, triterpenen en biogene aminen. Meidoorn verwijdt en verhoogt de doorbloeding van perifere-bloedvaten en hersenbloedvaten, beschermd de vaatwand tegen vrije radicalen en lipidenperoxidatie, hersteld het vermogen van het bindweefsel en stabiliseert collageen rond de bloedvaten, zorgt voor een betere zuurstofvoorziening naar de hartspier, reguleert melkzuurspiegels in hartspiercellen en voorkomt verzuring.

Wat zijn de gezondheidsvoordelen van meidoorn

Meidoorn heeft een herstellend vermogen op de hartspier, heeft een beschermende werking ten aanzien van hartcellen welke zuurstof en glucose missen. Een meidoornextract gestandaardiseerd op 1 mg oligomere procyanidinen kan verbetering laten zien bij klachten zoals benauwdheid en hartkloppingen en zorgt voor een betere toename van de doorbloeding in de slagaders en een effectiever zuurstofgebruik van het hart. Meidoorn helpt bij angina pectoris (hartkramp), problemen met de bloedsomloop, etalagebenen, hartritmestoornissen, hartzwakte, hoge bloeddruk en bij ziekte van Raynaud.

Waarvoor kan meidoorn gebruikt worden

Dosering van meidoorn

De dosis kan variëren van 500 tot 1500 mg per dag. Meidoornbes-extracten kunnen voor onbepaalde tijd worden ingenomen.

Bijwerkingen en waarschuwingen van meidoorn

Van de meidoorn is aangetoond dat extracten een brede cardiovasculaire werking uitoefenen en als zodanig de reeds bestaande therapie bij patiënten met cardiovasculaire aandoeningen kunnen beïnvloeden. Genoemde patiënten zouden extra sterk op de farmacologische werking van de meidoorn kunnen reageren. Gebruik tijdens de zwangerschap of lactatieperiode wordt worden ontraden. In vivo en in vitro is aangetoond dat de meidoorn de samentrekking van de baarmoeder kan afzwakken. In klinische studies is bij het gebruik van algemeen verkrijgbare meidoornproducten melding gemaakt van misselijkheid, vermoeidheid, zweten en huiduitslag op de handen.

Index

Aandoeningen
Supplementen en extracten

Synoniemen

Meidoorn, Crataegus oxyacantha, Crataegus monogyna, Crataegus laevigata, deurnboom, doorleer, hagedoorn, haagdoorn, doornage, doornhaag, hakedoorn, hawthorn (berry)

Herkomst van meidoorn

Azië
Europa
Noord-Afrika

Beschrijving van meidoorn

De bloemen zijn meestal mooi wit en vrij groot en staan in vertakte bloeiwijzen geschikt. De bloemen hebben 1 tot 3 stijlen (stampers). De meidoornbloesems zijn bloemen met halfverborgen honing. De bloemen zijn protogynisch, wat inhoudt dat de stamper (het vrouwelijk geslachtsdeel) vroeger rijp is dan de helmknoppen
De rode bessen dienen als wintervoedsel voor vogels en insecten
Bij de meeste meidoorns komen takdoorns voor
De bast van alle soorten is aanvankelijk licht bruingrijs en glad, op latere leeftijd bruin en vol barstjes

De eenstijlige meidoorn

De eenstijlige meidoorn is een struik die 5 tot 8 meter hoog kan worden. Soms worden boomvormen gekweekt. De bloesems bloeien in mei tot juni. Deze meidoorn heeft slechts 1 stijl, de vruchten hebben dan ook slechts 1 pitje. De meeldraden zijn violet. De kweekvormen hebben soms dubbele of rode bloemen. De dofrode vruchtjes, die in september tot oktober rijpen, zijn bijna rond en met lange lancetvormige kelkblaadjes gekroond. De bladeren zijn veerdelig tot veerspletig gelobd, de ronde insnijdingen lopen minstens tot halverwege de middennerf. De lobben zelf zijn gaafrandig of met alleen tanden aan de top

De Tweestijlige meidoorn

De tweestijlige meidoorn is wat kleiner dan de vorige soort, tot 4 meter hoog. De takken zijn zwakbehaard en dragen doorns die tot 2,5 cm lang zijn. De bloesems bloeien in de maand mei. Zij hebben meestal 2 stijlen maar soms 3 of 1. De vruchtjes hebben dan ook 2 of 3 pitjes (zelden 1). De meeldraden van de tweestijlige meidoorn en zijn roodachtig. De balderen zijn breed-eirond, met 3 tot 5 korte gezaagde lobben

Waarvoor wordt meidoorn gebruikt

Het gebruik van meidoorns voor hagen gaat ver terug in de geschiedenis, waarschijnlijk tot in de bronstijd. De Romeinen plaatsten gevlochten meidoornhagen rond hun nederzettingen. Dit werd in heel Europa toegepast tot de uitvinding van de prikkeldraad aan het einde van de negentiende eeuw
Het hout van de meidoorn is hard en werd gebruikt voor fijn snijwerk, wandelstokken, egtanden en kamraderen in molens
De bessen als koffiesurrogaat gebruikt worden
De meidoorn is het symbool voor lente, bloei, vruchtbaarheid, maagdelijkheid en seksualiteit. Wanneer de meidoorn bloeide, werd bij de Kelten gehuwd. Door takken van de meidoorn aan hun huis te bevestigen, weerden de Germanen spoken en kwade geesten
In Frankrijk wordt de meidoorn ook noble épine genoemd, omdat men geloofde dat de doornenkroon van Jezus van meidoorntakken gevlochten was
Volgens een oude legende bloeide de staf van Josef van Arimathea, een volgeling van Jezus, elke kerstnacht in Glastonbury (Engeland) en werd derhalve Holy Thorn genoemd. Josef zou daar in 63 p.C. een kerk gesticht hebben. Toen de Engelse koning Charles I door de puriteinen van Cromwell onthoofd werd, moest ook de Holy Thorn eraan geloven. Op de plaats waar hij stond, ligt nu een gedenksteen. Zijn uitlopers zouden nog steeds bloeien, éénmaal rond kerst en éénmaal in mei
In Duitsland bestreed men koorts met thee van de eerste meidoornbloesem. Volgens een oude Franse gewoonte moet men op 1 mei een meidoorntak in de mesthoop steken om te voorkomen dat daarin door een pad een monster uitgebroed wordt
Als de meidoorn veel bloesem heeft, voorspelt dat een rijke korenoogst
Veel rode bessen in het najaar duiden op de komst van een strenge winter.

Zoeken in deze blog