Een zoutarm dieet is niet zonder gevaar, enkel in welbepaalde ernstige ziektes zoals levercirrose, zeer hoge bloeddruk, falen van de nierfunctie, ... dient men het zoutverbruik te beperken.
In studies is aangetoond dat zelfs bij veel zoutverbruik de bloeddruk slechts met 1 tot 2 mmHg (bovendruk van 14 stijgt dan tot 14,1-14,2) en bij oudere mensen maximum 5 mmHg stijgt (bovendruk van 14 stijgt dan tot 14,5). De bloeddruk daalt bij sterke zoutbeperking slechts met 1 mmHg (bovendruk van 14 daalt dan tot 13,9).
Botontkalking:
Bij een zoutarm en zeker bij een zoutloos dieet wordt zout (mineralen) onttrokken aan het bot om het gehalte in het bloed op peil te houden. Een tekort aan zout, waarmee oudere mensen veelal mee te maken hebben, heeft botverweking en botontkalking tot gevolg.
Te weinig zout:
- Bemoeilijkt het lossen van slijm.
- Doet de zuurtegraad stijgen in de cellen en ons organisme, een hoog zuurtegraad kan het erfelijk DNA ernstig beschadigen en werkt kanker in de hand.
- Uitdroging door watertekort.
- Doet de bloeddruk stijgen en belemmert een goede nierfunctie, wat eveneens bloeddruk verhogend werkt.
Het is trouwens met het zout gesteld als met suiker:
- De meeste mensen gebruiken teveel zout, zij gebruiken er de slechtst mogelijke vorm van en het zit overvloedig maar verdoken in nagenoeg alle geraffineerde producten.
- Tafelzout (keukenzout) is puur natriumchloride. Het is ontdaan van de ongeveer 80 begeleidende mineralen en sporenelementen, die in natuurzout aanwezig zijn. De zachte en rijke smaak daarvan is niet te vergelijken met de steriel smaak van keukenzout.
- Het roze, bijzonder zacht smakende Himalaya-zout: bevat essentiële mineralen.
- Keltisch zeezout: is rijk aan kalium, magnesium en zee mineralen).
Zie ook: