De meeste vormen van bederf zijn onschadelijk. Voedsel bederft doordat het reacties met de omgeving aangaat. Zuurstof reageert met vet en breekt de langere vetketens af in kleinere stukken, zo verkrijgt men ranzig voedsel. De smaak is sterk en ruikt na een tijd erg onaangenaam. Ook enzymen uit het voedsel zelf, veroorzaken bederf. Alle levende organismes bevatten deze enzymen (eiwitten), ze versnellen reacties in de cellen zoals bijvoorbeeld bij het verteren van stoffen. Enzymen in de voeding stoppen niet met te werken, ze gaan gewoon door. Ze zorgen bijvoorbeeld voor de bruinkleuring van fruit, deze vorm van bederf is ongevaarlijk. Een gevaarlijkere variant zijn de schimmels, sommige schimmels produceren gifstoffen. Maar ze maken niet meteen bij het binnendringen van het eten giftige stoffen aan. Ze moeten daarvoor eerst groeien, een schimmel wordt giftig in het stadium dat hij sporen aanmaakt. De schimmel krijgt dan meestal een kleur en wordt zichtbaar.
Als bijvoorbeeld een appel een beschimmelde plek heeft, proef je dat vaak ook in de rest van de appel. Dat komt omdat de schimmeldraden al door de rest van de appel zitten. De plek wegsnijden heeft voor de eetbaarheid geen zin, maar afgezien van de muffe smaak kan het geen kwaad een hap van de andere kant te nemen. Omdat de schimmel op die plek nog niet zichtbaar is, kan hij nog niet giftig zijn. Bovendien kunnen niet alle schimmels gifstoffen aanmaken, bijvoorbeeld schimmelkaas is volkomen veilig. Meestal kan beschimmeld voedsel beter in de vuilbak belanden, het is niet te zien welke schimmel zich te goed doet aan het voedsel.
Bacteriën komen vaak in het productieproces of bij de bereiding in het voedsel terecht. Normaal zitten ze bijvoorbeeld in de grond, in de darmen van dieren en mensen, op de huid en in de slijmvliezen zoals de neusholte. Als de bacterie de kans krijgt te groeien, kan deze gifstoffen produceren, die ons bij consumptie ziek maken. Sommige van deze gifstoffen zijn hittebestendig en kunnen met het koken niet onschadelijk gemaakt worden. Bacillus cereus is zo een bacterie die hittebestendige sporen vormen en ook in de koelkast weet te overleven. De bacterie zit in graanproducten als rijst en pasta en kan ook via stro in contact komen met de uiers van de koe en zo via die route in de melk terchtkomen. Het is 1 van de weinige bacteriën die zowel bederf als ziekte kan veroorzaken.
Actieve houtskool heeft een effectief bindingscapaciteit en kan de schimmelabsorptie aanzienlijk verminderen. Men staat er niet zo gauw bij stil maar een schimmelinfectie kan depressie , nier- en leverfalen, verminderde hersenfunctie, hartaandoeningen, oogirritatie, hoofdpijn, braken, verminderde immuunsysteemfunctie en ernstige ademnood veroorzaken.Als we ziek worden van besmet voedsel zijn de boosdoeners ziekteverwekkers en hun gifstoffen. De bacteriën waar we ons ziek van gaan voelen zijn andere dan die bederf veroorzaken. Anders dan bij bedorven voedsel merkt iemand die besmet voedsel eet daar niets van. Het eten ziet er normaal uit en aan de geur of de smaak valt niets vreemds te bespeuren. Deze ziekmakers veroorzaken geen veranderingen aan het voedsel, maar ze zorgen ondertussen wel voor ernstige voedselinfecties. De ziekteverschijnselen zoals diarree, buikpijn, overgeven, beginnen meestal enkele uren en zelfs dagen na het eten van besmet voedsel.
Plantaardig kool bij bol.com
Een schimmel kan pas toeslaan als zijn gastheer zacht en kwetsbaar is. Op de buitenkant van fruit wachten schimmelsporen (voortplantingscellen) rustig het juiste moment af. Schimmelsporen maken handig gebruik van signalen die de gastheer afgeeft, pas dan groeien de sporen uit tot schimmeldraden die zo in het fruit dringen. Overrijp fruit vormt ethyleen, een gasvormig hormoon dat de afbraak van celwanden stimuleert en het fruit zacht en zoet maakt. De sporen merken dit ook op en dat is voor hen het teken om toe te slaan.
Bederf kan ook iets opleveren wat we juist lekker vinden, denk maar aan diverse soorten kazen, yoghurt, bier, wijn, enz... Hierbij maken we dankbaar gebruik van micro-organismen die bederf veroorzaken, zoals melkzuurbacteriën die wordt toegevoegd wordt aan melk. Deze breken de melksuikers af tot melkzuur zo verkrijgt men o.a. yoghurt. Melkzuurbacteriën tasten alleen de smaak aan, maar daar zijn we aan gewend, we vinden het zelfs lekker. Een voordeel hierbij is dat een zuurproduct niet in de smaak valt bij andere bacteriën en schimmels.
Supplementen en extracten
Een schimmel kan pas toeslaan als zijn gastheer zacht en kwetsbaar is. Op de buitenkant van fruit wachten schimmelsporen (voortplantingscellen) rustig het juiste moment af. Schimmelsporen maken handig gebruik van signalen die de gastheer afgeeft, pas dan groeien de sporen uit tot schimmeldraden die zo in het fruit dringen. Overrijp fruit vormt ethyleen, een gasvormig hormoon dat de afbraak van celwanden stimuleert en het fruit zacht en zoet maakt. De sporen merken dit ook op en dat is voor hen het teken om toe te slaan.
Bederf kan ook iets opleveren wat we juist lekker vinden, denk maar aan diverse soorten kazen, yoghurt, bier, wijn, enz... Hierbij maken we dankbaar gebruik van micro-organismen die bederf veroorzaken, zoals melkzuurbacteriën die wordt toegevoegd wordt aan melk. Deze breken de melksuikers af tot melkzuur zo verkrijgt men o.a. yoghurt. Melkzuurbacteriën tasten alleen de smaak aan, maar daar zijn we aan gewend, we vinden het zelfs lekker. Een voordeel hierbij is dat een zuurproduct niet in de smaak valt bij andere bacteriën en schimmels.
Index
AandoeningenSupplementen en extracten